Meksika arzularım

Ayrılandan sonra adam bir az boşluğa düşür, razıyam. Tükəndiyini düşünürsən, ancaq  gecə-gündüz yazırsan.

Xəstəliyimin artıq 18-ci günüdür. Sir-sifətim hələ də yaşıldı. Rendroy olmuşam lap... 

"Senin yüzünə nolmuş?" - G.O.R.A.

Meksika... 

Aleksa... Alexa da ola bilər. 

Deyirlər  ki, Meksikada hər xəyalpərəsti bir qız gözləyir.

Azca hindu aborigen, saçları dümdüz, gözlər bir balaca qıy, qəmzələr mütləq olmalıdır.

Gitarası da var. Hippy... Rəngli karavan. Saçında yaşıl, sarı, qırmızı rənglərdən ibarət bir lent. Açıq saçları gecə qaranlığıdır. Boynunun bir tərəfindən sallayır hamısını. Gülə-gülə mənim üçün gitara çalır və xırıltılı səsiylə oxuyur. 

Mən onu sevməyim, nə edim?

Maşını mən sürürəm. Yan pəncərələr açıqdı. Oturacağı arxaya edib, uzanan kimidi. Saçlarını külək uçurdur. Yolun kənarı böyük kaktuslarla dolu bir çöldür. Mahnı gedir... Təxminən belə bir mahnı:

"ooooo.... lopez, alexandro, bombuçyo, no sinyora qrasiya, andri-andri, yeppa-yeppa... ooooo"

Ooouu... Gözəl Meksika... Guya ki, biz də bu mahnını bilirik və arada bir-birimizə baxa-baxa ucadan oxuyuruq. Gülürük. Hətta ağ eliyim lap, arada boynumu qucaqlayıb öpür də... ))) Hahaaaa... Qəşəy... )))

"Sən necə də sərbəst və azadsan Aleksa! Səni necə də çox sevirəm Aleksa!" - deyə ürəyimdə düşünərkən ona deyirəm:

-Sən necə də sərbəst və azadsan Aleksa! Səni necə də çox sevirəm Aleksa. Əzizim Aleksa, ax... Səni çox sevirəm! (Dostayevski həmişə belə yazır )))hahaha.... "Əzizim Alyoşa". Yox bir... ))))

Nə isə uzaqlaşdım, deyəsən!

Ürəyimiz istəyəndə maşında yox, çadırda qalırıq. Çöldə tonqal qalayıb eyni bir qırmızı ədyala bülənib otururuq. 

Hərəmizin əlində bir çubuq, həmişə kinolarda olur eee... ucunda ağ şey, yumru, tonqala tutub bişirirlər nədi, ondan keçirtmişik çubuğun ucuna ) Bişiririk. Amma heç bilmirəm o nədi. Həmişə ondan bişirmək istəmişəm.

Nə isə də... Belə-belə Meksika... Gedəcəm ora nə vaxtsa!