Hərdən idi

Hərdən idi.
Mən var idim.
Sən hər keçən saniyədə,
hər ayda korlanırdın bir az daha.
Bizim ki hisslərimizdən düzələn pislərimiz var.
Adı paxıllıq.
Çökürdü tam üstümə zamanın saatdan asıllığı.
Saatın əqrəbindən.
Saatın incə-incə, nazlı-nazlı gedib-gələn
diqqət çəkmək üçün burcutduğu bir qıçı var.
Zamanınsa nə qıçı vardı, nə əqrəbi.
Zəhərliydi hər ilandan, hər qadından.
Sən də bax bu saatların göstərişinə aldanırsan.

Gecələr kəşf edirəm hər qarışını faniliyin.
Alt-üst, tərs-mərs oluram,
əyri qoyub-düz edirəm dahiliyi.
Deyirsən "eşqdə yandığımdandı bu qədər yalvarışım".
Deyirəm, olmur axı eşqdə yanan bir insanın yalvarışı.
Bir qar var, küləyin, yağışın, soyuğu.
Bir Gün var,
İstilədir, azaldıqca sərinləyir, yox olduqca bir qar olur.
Sən də bax bu fərqliliyin eyniliyinə aldanırsan.
Hər şeyin bir sonu var, bir əvvəli.
Sonun bir əvvəli var.
Sənin bir əvvəlin və sənin bir sonun kimi.