Hal və Ruh

Əvvəli çətindir:
Əbdürrəhman Cami fars poeziyasında dünya klassikləri sırasına daxil olan yeganə şairdir.
Bu sufinin özəlliyi nə idi bəs?
"Yusif və Züleyxa", "Salaman və Əbsal" poemaları onun şah əsərləridir.
Ağıl, ürək. ehtiras, təlatümlü dəniz, eşq atəşi və cadular.
Hər zaman əsərlərdəki rəmzləşdirilmələri sevmişəm və bu simvolikaların açılımını öz beynimə görə çözməyi də həmçinin.

Çəkilmə-qabarma:
Hərdən sevgilinizə yazdığınız minlərlə mesaj onu nə qədər çox sevdiyinizi sübut edə bilmir. Hərdən ümumiyyətlə sözlər bəs eləmir. Bu "hərdən"lərdən qurtulmağın yeganə yolunu mahnı yazmaqda tapdım.
İndi ona mesaj yox, mahnı yazıram.

Nə istəsən yaz:
O mənə ailəmdən də doğma kimidir.
Elə indicə sevdiyim insanlardan birinin ölüm xəbərini almaq istəyərdim.
Kim olur olsun, fərqi yoxdu. Təki sevdiyim insan olsun və o ölsün.

Qaçasım gəlir:
Evdən, dərsdən, ailədən, Rənadan, keçmişimdə qalan bütün qızlardan, gələcəyimdən, dostlarımdan, olmayan düşmənlərimdən və hər şeydən... Hərdən... qaçasım gəlir.

Xoş bir zəhlə:
"Xoşum gəlir" və "zəhləm gedir" sözləri bacı-qardaş kimidirlər.
Niyə gələn xoş olur, gedənsə zəhlə. Bizdən gedən zəhlə kiməsə gedir. O insan üçünsə bu gələndir. Deməli bizə gələn xoşlar əslində kimdənsə bizə gələn zəhlələrdir.