İn-yan

Bir anlıq yenə gəl, sonra get, bilim ki, dəyərmi-dəyməzmi gəlişini gözləmək.
Sən bələkdə sərt baxışlı bir körpənin acizliyi qədər gözəlsən.
Hərdən mənim ürəyimdən sənin ürəyivə canlı bağlantılar qurulur.
Bizi sevməyən insanların yoxa çıxması normal da, sevənlərə nə olur?!
"Sən yaz, yaxşı olacaq" deyirlər. Yazıram-yazıram, bəs uğur hanı ?
Kimsə tanımır məni, üzümü görməyib, küçədə-bacada dinləyir amma hamı.
Sən ağ. Mən içində qara ləkə. Mən sənin əksin. Biz  in və yan kimi.
Məni sev... döz... Məni yenə sev səhər oyanan kimi.

Bir anlıq var ol və sonra yenə yoxa çıx. O bir anda mən sənin içindən xəbər alım.
Yenə bir qədəh qədər qəhər süzüb qəliz qəzəl yazım, qələt adım .
Addım-addım gəlir ölüm. Mən səhrada, ver bir qurtum su içim.
İndi kimsə durub məsləhət də verməsin. Çünki çoxdan əriyib itib içim.
Nə edirəm mən ?
Öz kölgəmin altında sərindi.
Mən gecələri Bakı kimi qızın üzünə tüpürüb onu həyatımdan silərdim .